مراحل شروع درمان ارتودنسی

هدف از این مقاله کم کردن نگرانی های افرادی است که قصد شروع درمان ارتودنسی را دارند.

از آنجایی که این درمان دو تا سه سال طول می کشد قبل از شروع درمان لازم است بیماران به یک سری از نکات توجه داشته باشند.

لازمه شروع درمان ارتودنسی سالم بودن دندانها و لثه ها و استخوان های نگهدارنده اطراف آنهاست.

هرگونه مشکل در سلامت دندانها لثه ها ممکن است باعث ایجاد مشکل در نتیجه درمان ارتودنسی شود.

۱. مرحله اول معاینه و ویزیت توسط متخصص ارتودنسی
در این جلسه بیمار مشکلات خود را بیان کرده سپس معاینه توسط متخصص جهت بررسی ناهنجاری دندانی و فکی انجام می شود.

۲. تجویز رادیو گرافی(تصویربرداری) از دندان ها و فک
برای اینکه متخصص بتواند از سلامت و موقعیت دندان ها و رابطه آنها با صورت و فک اطلاع کافی داشته باشد دو نوع رادیوگرافی لازم است.

پانورامیک یا OPG
جهت بررسی پوسیدگی ها، موقعیت ریشه، دندان های اضافه یا نهفته

رادیوگرافی نیم رخ
جهت بررسی رابطه دندان ها نسبت به هم و همینطور رابطه آنها با فک

۳. انجام فوتو گرافی (عکاسی) از دندانها و صورت
این عکسها جهت بررسی وضعیت بافت های سخت و نرم داخل دهان و ارزیابی زیبایی صورت و روابط اجزای صورت باهم انجام می شود.

۴. بررسی سلامت دندانها و لثه
با این بررسی در صورتی که دندان ها احتیاج به درمان داشته باشند قبل از شروع ارتودنسی حتما باید درمان شود و در صورت نیاز جرمگیری دندان ها انجام شود.

۵. تهیه قالب از دندان ها
هدف از قالب گیری دندان ها ثبت وضعیت دندان ها و بافت نرم اطراف آنها در ابتدای درمان ارتودنسی می باشد

۶. در نهایت پس از بررسی مدارک موجود ذکر شده درمورد طرح درمان و نوع دستگاه انتخابی با بیمار صحبت شده و در جلسه نهایی نصب دستگاه های ارتودنسی انجام می شود.

۷. توصیه های لازم بعداز ارتودنسی ثابت

*دو الی سه ساعت بعد از انجام ارتودنسی ممکن است دندانها حساس به فشار شده و بیمار احساس درد کند.این حالت دو تا سه روز ادامه دارد و پس از آن درد کمتر میشود و ممکن است درد در یک فک یا یک دندان بیشتر باشد.

*سه تا چهار روز پس از شروع ارتودنسی دندانها لق شده و ممکن است بیمار در لثه احساس خارش داشته باشد.

*در صورت داشتن هرنوع دردی،به طور مداوم و طولانی مدت از مسکن های بروفن دار استفاده ننمایید زیرا باعث کند شدن حرکت دندانها می شود.

*دندانها بعد از ارتودنسی نیاز بیشتری به توجه و بهداشت دارند.با استفاده از مسواک و نخ دندان مخصوص ارتودنسی و توصیه های ارتودنتیست می توان بهداشت کافی در این دوران را رعایت کرد و مانع از پوسیدگی دندانها شد.(توضیح کامل آن در قسمت مراقبت و بهداشت همین سایت داده شده است)

*بعد از انجام ارتودنسی به دلیل قرار دادن براکت بر روی دندان بیمار دیگر مجاز به استفاده از بعضی غذاها نمی باشد.برای جلوگیری از کنده شدن براکت ها یک سری موارد را باید رعایت کنید که در قسمت مراقبت و بهداشت همین سایت قرار داده شده است.

۸. مراجعات منظم
پس از قرار دادن دستگاه ارتودنسی بسته به نوع درمان جلساتی برای بیمار تنظیم می شود که معمولا ماهی یکبار می باشد.در این جلسات متخصص ارتودنسی نیروی لازم را با تعویض سیم ها و کش های ارتودنسی یا فعال کردن آنها برای حرکت دندانها تنظیم می کند.

۹. مرحله آخر خارج کردن براکت یا دستگاه های ارتودنسی و استفاده از نگهدارنده
پس از گذشت زمان مناسب و کسب نتیجه ایده آل،براکت ها از دهان طی مراحلی خاص خارج می شوند.

در هنگام برداشت وسایل ارتودنسی،این وسایل با کاربرد فشار مناسب به راحتی شل و کنده می شوند.

دراین مرحله ممکن است کمی درد توسط بیمار حس شود.در مرحله دوم چسب ها از روی دندان با کمک ابزار مخصوص برداشته می شوند و در نهایت دندانها پالیش می شوند.

پس از برداشت براکت ها و پالیش دندانها،نگهدارنده مناسب ثابت یا متحرک برای ثابت نگه داشتن موقعیت درست دندانها و فک برای بیمار تجویز می شود.

• تمام مراحل تهیه مدارک ارتودنسی متحرک و ثابت شبیه هم می باشد فقط نوع ارتودنسی متفاوت است.
• در ارتودنسی متحرک به جای چسباندن براکت ها روی دندان از پلاک های متحرک داخل دهان استفاده می شود که این پلاک ها قابل گذاشتن و برداشتن توسط بیمار می باشد.